Kvíðinn..........

Nú er konan gagntekin af kvíða, sem er dáldið fyndið miðað við fyrri blogg hennar. Þetta er gríðarlega óþægilegt og konan tekur eftir því hversu mikla hnekki sjálfsálitið hennar fær. Hún er ömurleg eiginkona, móðir, starfskraftur og vegna þess að hún slátraði heilu súkkulaðistykki og lakkríspoka með hefur hún enga sjálfsstjórn og lífstíllinn er komin í rusl vegna þess.

EN er það svo? Hefur eitthvað breyst síðan á mánudaginn? Er konan kannski andsetin af kvíðapúkanum og á aldrei aldrei eftir að ná sér aftur? Nei, þetta er tímabil sem líður hjá, konan verður að hugsa að hlutirnir verði betri á morgun, ennþá betri hinn og þannig áfram. Lífið hennar snýst ekki um kvíðann, heldur að horfa framhjá honum og hunsa hann svo að hann minnki eins og púkinn á fjósbitanum í denn.

Málið er að standa upp aftur og halda áfram þar sem frá var horfið, borða holla matinn, fara í hreyfinguna og almennt að koma sér áfram. Þegar konan skrifar þetta situr púkinn á öxl hennar og bölsótast yfir hverju jákvæði orði; þú átt aldrei eftir að vera laus við kvíðann, hvaða hroki er þetta í þér, þú ert búin að eyðileggja lífstílsbreytinguna þína og þú gerir ekkert gagn og til hvers ertu að reyna þetta eiginlega? Einhverstaðar í kolli konunnar er lítil rödd sem hvíslar í fyrstu en hækkar róminn; þú hefur sigrast á verra og þú munt sigrast á þessu einnig. Því að konan er sterk og lætur þetta ekki breyta neinu. Því að hún er sama manneskjan og áður

Gleðilegt ár!

 

 Árið 2014 er hafið og hugsar konan til liðins árs og minnist þess hversu lánsöm hún er, allt hefur gengið henni í hag og allt orðið á hinn besta veg. En það skiptast á skin og skúrir eins og gengur en í stað þess að velta sér upp úr því sem hefur verið "skúramegin" velur konan að læra af skúrunum og ylja sér við það sem hefur komið konunni til að skína. Í rauninni er allt val, maður getur valið að finnast lífið erfitt og vont eða maður getur reynt að gera það besta úr aðstæðunum hverju sinni. Þetta er auðvelt að segja fyrir konu sem hefur allt, hugsa sumir. Konan hefur fengið sinn skerf af erfiðleikum og þetta er það sem stendur eftir, hún hefur getað valið að vera óhamingjusöm, finnast aðrir hafa það miklu betra og gleðjast ekki yfir láni annarra einstaklinga. EN hvaða líf er það? Það er  hægt að velja það að vera hamingjusamur, að gleðjast yfir velgengni annarra, að ákveða að lifa lífinu lifandi. Að vera í samvistum við fjölskylduna, vinina, samstarfsfólkið hefur gefið konunni dýrmætustu stundirnar á liðnu ár en ekki að fara til útlanda, fara í leikhús eða hvað sem er, það væri ansi innantómt ef að konan hefði ekki fólkið sitt til að njóta þess.

Konan óskar þess að hún beri gæfu til að lifa lífinu í faðmi fjölskyldunnar, njóta samvista með öllu því frábæra fólki sem hún hefur kynnst  í gegnum árin og geti haldið áfram að skipta máli í starfi sínu. Og síðast en ekki síst að hún geti tekist á við þær áskoranir sem að lífið færir henni með styrk og elju og sigrast á hindrunum sem á vegi hennar verða.

Gleðilegt ár kæru vinir